چنانچه زمان معين به صورت قيد بوده مستحق اجرت تعيين شده نخواهد بود. و اگر به صورت شرط بوده، مستأجر خيار تخلف شرط دارد. و اگر فسخ كرد مستحق اجرة المثل مىباشد.
(106): هر گاه اجير به سبب جلوگيرى دشمن يا به علت بيمارى نتواند به حج برود، در صورتى كه اجاره مقيد به همان سال بوده، به هم مىخورد. و چنانچه مقيد نبوده، حج بر ذمه اش باقى مىماند.
(107): اگر نايب، كارى كه موجب كفاره مىشود انجام دهد، كفاره را بايد از مال خود بدهد. مگر اين كه در عقد اجاره شرط كرده كه از مستأجر بگيرد.
(108): چنانچه كسى به مبلغ معينى براى حج اجير شده، و آن مبلغ كفايت مخارج حج را نمىدهد، واجب نيست مستأجر كمبود را جبران كند. مگر اين كه اجير مغبون شده باشد. كه در اين صورت، حق فسخ عقد اجاره را دارد. و اگر مبلغ معين در اجاره از مخارج حج زياد بيايد، مستأجر نمىتواند زيادى را پس بگيرد.
(109): اگر اجير حج خود را، به جماع قبل از مشعر فاسد نمايد (يعنى پس از آن كه از احرام عمره تمتع بيرون آمد و براى حج محرم شد، در مكه يا عرفات با همسر خود جماع نمايد)، واجب است حج را به آخر برساند و اين حج براى منوب عنه
