اگر چه در صورتى كه شك بعد از روز دوازدهم باشد بيش از قضاى رمى جمره عقبه واجب نيست.
25 - س - شخصى در رمى جمرات چنين تصور مىكرده است كه بايد سنگريزه به خود سنگهاى نصب شده جمرات بخورد، نه به ملات لاى سنگها كه بوسيله آن ملات بند كشى شده است، لذا براى اطمينان كه به خود سنگها بخورد، يازده سنگريزه انداخته و هفت عدد از آنها را رمى صحيح محسوب داشته است، آيا اين رمى صحيح است يا نه؟
ج - اگر مواردى را كه شك داشته احتياطا زده، مانع ندارد، و چنانچه شك نداشته و قصد زياده هم نداشته است، صحيح است هر چند در اين صورت احتياط مطلوب است.
26 - س - شخصى روز عيد قربان براى رمى جمره عقبه رفته است و انجام داده ولى دو روز بعد را در اثر كسالت وكالت داده و روز سيزدهم خودش براى قضاى رمى جمرات رفته، ولى اول رمى جمره عقبه نموده بعدا برگشته از جمره اولى شروع كرده و روز يازدهم و دوازدهم را يك مرتبه چهارده سنگ زده، هفت عدد براى روز يازدهم و هفت عدد براى روز دوازدهم و جمره وسطى را همچنين دوازده سنگ زده و جمره عقبه را نيز دوازده سنگ زده است، و الآن به ايران برگشته است، آيا وظيفه او چيست؟
ج - اگر كسالت داشته و معذور بوده و وكالت داده عمل او صحيح است، و نياز به تكرار نداشته است، و در هر صورت تكرار به نحو مرقوم صحيح نيست.
مستحبات منى بدان كه براى حاجى مستحب است كه روز يازدهم و دوازدهم و سيزدهم را در منى بماند، و حتى به جهت طواف مستحب از منى بيرون نرود، و تكبير گفتن در منى بعد از پانزده نماز و در غير منى بعد از ده نماز كه اول آنها نماز ظهر روز عيد است مستحب مىباشد و بعضى آن را واجب دانسته‌اند و بهتر در كيفيت تكبير آنست كه بگويد:
" الله أكبر الله أكبر لا إله إلا الله والله أكبر الله أكبر و لله ألحمد الله أكبر على ما هدانا الله أكبر على ما رزقنا من بهيمة الانعام والحمد لله على ما أبلانا ".