نيست، و اگر شك در زياده دارد و مىداند ناقص نشده اعتناء نكند.
مسأله 27 - اگر بعد از فارغ شدن از سعى يا از هر دورى شك در درست آوردن آن كند اعتناء نكند و سعيش صحيح است، و همين طور اگر در بين رفت و آمد شك در صحيح بجا آوردن جزء پيش كند اعتناء نكند.
مسأله 28 - اگر در مروه شك كند كه هفت دفعه رفت و آمد كرده يا زيادتر مثل اين كه شك كند بين هفت و نه اعتناء نكند، و اگر قبل از رسيدن به مروه شك كند كه اين دور هفت است يا كمتر ظاهرا سعى او باطل است، و هم چنين است هر شكى كه به كمتر از هفت تعلق بگيرد، مثل شك بين يك و سه يا دو و چهار و هكذا.
مسأله 29 - اگر طواف را در روزى بجا آورد و روز بعد شك كرد كه سعى كرده است يا نه بعيد نيست بنا گذارى بر آوردن، گرچه احتياط در آوردن است، مگر آن كه بعد از تقصير شك كند كه در اين صورت لازم نيست سعى كند.
مسائل متفرقه سعى مسأله 1 - كسى كه مىدانسته بايد هفت مرتبه بين صفا و مروه سعى كند و با همين نيت از صفا شروع كرده ولى رفت و برگشت را يك مرتبه حساب كرده و در نتيجه چهارده مرتبه سعى نموده احتياط آنست كه سعى را اعاده كند اگر چه اقوى كفايت همان سعى است.
مسأله 2 - كسى كه بعد از ظهر، طواف و نماز را بجا مىآورد و سعى را شب انجام مىدهد اگر بدون تأخير عرفى، سعى در شب واقع شود مانع ندارد و احتياط آنست كه تا شب تأخير نيندازد اگر چه اقوى كفايت است.
مسأله 3 - سعى در طبقه فوقانى اگر محرز نيست كه بين صفا و مروه است، جايز نيست.
4 - س - كسى كه در اثناى سعى متوجه شود كه طواف او بيش از هفت شوط بوده تكليف او چيست؟
ج - مىتواند به اين نحو احتياط كند كه سعى را تمام نمايد و بعد از فوت موالات عرفيه بين شوط زائد طواف و مقدار باقيمانده تا 14 شوط، طواف و نماز و سعى را اعاده كند و بعد تقصير نمايد.