105 - س - كسى نيت طواف را در دل گذرانده و به قصد طواف حركت مىكند، مقدارى كه مىآيد گمان مىكند نيت طواف را بايد به زبان بگويد، لذا برمىگردد و نيت را با زبان مىگويد و طواف را از نو شروع مىكند، آيا طوافش صحيح است يا خير؟
ج - اشكال دارد.
106 - س - به خاطر اهميت زيادى كه در اعمال حج داده مىشود، و به خصوص در طوافها و نماز آن، غالبا يك عملى را به عنوان احتياط و رجاء چندين بار بجا مىآورند ولو اين كه عمل نزد خودشان نقصى ندارد، البته به حد وسواس هم نمىرسد، آيا اين گونه تكرار در اعمال، اشكالى دارد؟
ج - وسواس همين است، و نبايد وسوسه اعتنا شود، بلى انجام عمل احتياطى بدون وسوسه مانع ندارد.
107 - س - كسى به جهتى طواف يا سعيش قطع مىشود و به جلو مىرود، مىخواهد از همان جا كه قطع شده شروع كند ولى در اثر ازدحام نمىتواند خود را به آنجا برساند و در محاذى آنجا به طرف چپ يا راست قرار مىگيرد، آيا مىتواند از محاذى جائى كه قطع شده شروع كند، يا بايد همان نقطه باشد؟
ج - لازم نيست همان نقطه باشد، بلكه محاذات كافى است، و بايد طواف تكميل شود.
108 - س - قران كه در طواف حرام است آيا طواف را باطل مىكند يا خير؟
ج - اگر از اول يا در اثناء طواف اول، قصد قران داشته احتياط در اعاده طواف است، و اگر بعد از تمام شدن طواف اول قصد قران كرده طواف باطل نمىشود.
109 - س - آيا يك شوط و دو شوط طواف هم استحباب دارد، يا بايد طواف هفت شوط باشد، و اگر كسى گمان داشت كه مستحب است و بعد از هفت شوط طواف واجب، يكى دو شوط طواف مستحبى بجا آورد و بعد، نماز طواف را خواند، آيا طوافش اشكالى دارد؟
ج - استحباب آن ثابت نيست، ولى طواف مزبور صحيح است.
110 - س - معيار در كثير الشك بودن در طواف چيست؟
ج - عرفى است.
