فاطمه (عليه السلام)، نسبت به يكى از سرنوشت سازترين مسائل زندگى اجتماعى مسلمانان آن روز و آيندهء اسلام در تمام زمانها و مكانها است. و همچنين حاكى از آن است كه فاطمه زهرا، در مورد مسألهء حساس ولايت و زعامت مسلمين و سپردن حق به اهل آن، تا چه حد اخلاص و سوز دل و فعاليت صميمانه داشته است، كه نمونهء كاملا بارز آن، با بيانى رسا و گويا، در خطبهء غراء آن حضرت، چنان كه شرح آن گذشت، روشن و آشكار است.
همانطور كه قبلا هم گفته شد، سراسر زندگى فاطمه (عليه السلام) از اين مقوله، سخنان پربار و پيام‌هاى روشنگرانه بسيار دارد كه در جاى خود به تفصيل بازگو شده است و نمونه‌هاى ديگرش نيز در موارد لزوم ذكر خواهد شد.
2. دعا و آموزش در سخن زهرا (عليه السلام) مرحوم سيد محسن امين، در كتاب جليل القدر " اعيان الشيعه " دعايى از آن بانوى بزرگ وفاضله وكامله نقل كرده كه مضمونى بس و الا و عالى و عالى و آموزنده دارد. اين دعاى عميق و پر نكته، كه سيد محسن امين آن را از " مهيج الدعوات " روايت كرده، چنين است:
" اللهم قنعني بما رزقتني، واسترني وعافنى ابدا ما أبقيتني، واغفر لي وارحمني اذا توفيتني، أللهم لا تعنيني في طلب ما لم تقدر لي و ما قدرته علي فأجعله ميسرا سهلا، اللهم كاف عني والدي وكل من له نعمة علي خير مكافأتك فانك اللهم اشغلنى لما خلقتني له ولا تشغلني بما تكفلت لي به ولا تعذبني وانا استغفرك... ". (1) (خدايا، مرا به آنچه كه روزى ام داده اى، قانع دار! خدايا، عفت مرا محفوظ دار، و عافيت سلامت را نصيب من فرما! خدايا، مرا به هنگام مرگ مشمول رحمت و غفران خاص خويش فرما!
خدايا، مرا در جستجوى آنچه برايم مقدر نساخته اى، به تعب در نيفكن و به كوشش وامدار!
خدايا، آنچه را كه بر من مقدر ساخته اى، سهل و آسان بدار! خدايا، به پدر و مادر و كسانى كه حقوق بر عهده ء ما دارند كفايت فرما!
خدايا، مرا در راه آنچه خلق كرده اى فراغت عنايت فرما، و در آنچه خودت كفيل آن