از ديگر هم رديف‌هاى خود ممتاز ساخته و حتى در برابر زنان برجستهء تاريخ اديان، بازهم برجستگى ها و ويژگى‌هاى ديگرى را به او اختصاص دهد. بدين معنى كه در برخى موارد، فاطمه (عليه السلام) در چنان قلهء بلند و هالهء تابناكى ايستاده است كه ساير زنان بزرگ و با شخصيت تاريخ اديان، كاملا تحت الشعاع وى قرار گرفته اند.
علت اين امر نيز روشن است: چرا كه فاطمه (عليه السلام) در مكتب تربيتى محمدى (صلى الله عليه وآله) تولد و تربيت يافته و در كانون گرم و مقدس خانوادگى علوى (عليه السلام) زندگى كرده است، كه هر دو از مفاخر تربيتى بزرگ و بى مانند جهان اولياء و اصفياء و انبياء به شمار مى روند. بلى، ارزش وجودى فاطمه (عليه السلام) را مى توان با در نظر داشتن ارزشها و اصالت‌هاى محمد " عض و على و حسن و حسين (عليه السلام) و زينب و كلثوم " س " سنجيد كه هر كدام اختران فروزان جهان معنويت و فضيلت علم و عمل و تربيت و تقوى در عالم روحانيت هستند. لكن قبل از هر سخن بايد توجه داشت كه زهراى اطهر، اين امتيازات و خصايص را از معلم بزرگ انسانيت، مربى عالم بشريت، پدر بزرگوار و ارجمندش رسول خدا (صلى الله عليه وآله) دريافت كرده و با زندگى در كنار مولاى متقيان و پيشواى شيعيان، آن را دنبال كرده است.
در راستاى مسائل تربيتى فاطمه زهرا، توجه به يك نكته بسيار جالب و در عين آموزندگى، بسيار روشنگر و راهگشا است. و آن اينكه پدر مهربان و دلسوز فاطمه (عليه السلام) خطاب به دخترش يك جملهء عميق و گهربار بيان داشته كه سراسر زندگى آن بانوى بزرگ را فرا گرفت، و براى هميشه اسوه و الگوى سازنده ء او در زندگى قرار گرفت. و آن جمله اين بود كه حضرت فرمود:
" دختر عزيزم فاطمه، خودت در اين دنيا براى خودت كار كن، كه فردا من هيچ كارى براى تو نمى توانم انجام دهم ". (1) اين جملهء عميق و پر معنى نشان مى دهد كه هركس بايد با تلاش و ايمان خودش رابطهء خود و خدايش را در مسير صحيح پيش ببرد، و اگر جز اين باشد، حتى دختر پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) بودن هم در روز قيامت، گره از مشكل انسان باز نمى كند.
اصولا تعاليم اسلام جهت تربيت، سازندگى و هدايت هر فرد فرد جامعه تشريع
