روزى على (عليه السلام) كه شاهد آنهمه كار و كوشش، و خستگى و فرسودگى ناشى از كار فاطمه بود، با لحن همدردى و مهربانى گفت: اى زهرا! چنان خودت را به سختى افكنده اى كه دل مرا آزرده مى سازد. خداوند خدمتكاران و نيروهاى بسيارى نصيب مسلمانان ساخته است. اگر خواستى نزد رسول خدا رفته، يكى از آنان را بخواه كه در اختيارت بگذارد تا تو را خدمت كند و كمك و ياورت باشد كه اين اندازه خسته نشوى.
فاطمه آن روز به ديدار پدر رفت. وقتى سلام گفت و ساكت نشست، پيامبر كه مى دانست سخنى در دل دارد پرسيد: چه كار دارى، دختر عزيزم؟...
فاطمه هرچه كرد تا منظورش را بيان كند نتوانست. لذا جواب داد: آمده ام بر تو سلامى كرده باشم.
و آنگاه برخاست، و بيرون آمد. على كه سخت به هيجان آمده و از خستگى‌هاى ناشى از كار و كوشش فاطمه (عليه السلام) دل‌گير بود، همراه فاطمه نزد پيامبر رفت، و خود از جانب او مسأله را مطرح كرد. پيامبر چون آن سخن را شنيد بدون لحظه اى درنگ و با لحنى قاطع فرمود: نه به خدا هرگز نمى توانم اسير جنگى را به شما نمى بخشم كه شكم مسلمانان را گرسنه نگه دارم و چيزى نيابم كه به آنان بدهم، آنها را فقط مىفروشم و با پول آن گرسنگان " صفه " را سير مى سازم.
بدين گونه على و فاطمه با سپاس كامل و دست خالى بازگشتند.
مديريت كانون خانه كانون خانه، هستهء مركزى جامعه و در واقع واحد فعال تشكيل دهنده ء هر جامعه اى است. از اين رو، نقش آن در ترقى و پيشرفت تمامى اجتماعات بشرى نقشى بس حساس و سازنده است. اين يك اصل كلى و انكار ناپذير است كه جامعه از خانه و خانواده تغذيه مى كند و بالندگى مى گيرد. لذا اگر گفته شود كه خانه، دانشكده ء اصلى انسان سازى است و فارغ التحصيلان آن اداره كنندگان جامعهء بزرگ هستند سخنى به گزاف گفته نشده است.
اكنون بايد توجه داشت كه در هر خانه اى، نقش زن، يك نقش حساس و سرنوشت ساز و در واقع نقش مديريت و گردانندگى شئون مختلف آن كانون است. يكى از مهم ترين وظايف بانويى كه وارد محيط زندگى خانه مى شود، تلطيف محيط منزل،
