" اى مالك! از عجله در كار، قبل از آنكه وقت انجام آن برسد، پرهيز كن. از سستى در كار، در صورتى كه امكان انجام آن هست بر حذر باش. از لجاج و عناد و پافشارى در كار كه در كارى كه راه صواب از خطا در آن روشن نيست، بپرهيز. و هر كارى را در جاى خود و در وقت خود قرار بده و به انجام و سامان برسان. از انحصار طلبى و تنها براى خود خواستن و اختصاصى كردن آن چيزهايى كه همگان در استفاده از آن برابر و يكسانند، اجتناب كن. مبادا مسائل و امور عمومى را به خويش اختصاص دهى، و از توجه به افكار عمومى تغافل كنى، يا از پاره اى از كردارهاى كارگزاران و عمال خود غافل بمانى و چشم پوشى كنى، و كارهايى را كه بر همگى روشن است از مردم پوشيده دارى. تو مسئول اين اعمال هستى و به زودى پرده ها كنار مى رود و داد مظلوم از تو، ستانده مى شود. " به هنگام غضب، خويشتن دارى كن و مواظب تندخويى و دست‌پاچگى و تيز زبانى خود باش. از اقدام سريع و بدون تأمل و تفكر، در هر كارى، پرهيز كن و از انتقام و ابراز شجاعت وسطوت خوددارى نما، تا خشم تو آرام گيرد. اختيارات را از دست مده، و بدان كه مهم ترين عاملى كه مى تواند خشم تو را فرو نشاند، ياد بازگشت به سوى خدا و ياد آورى وحشت روز جزاست ". " وظيفهء تو آن است كه آنچه را كه بر گذشتگان و پشينيان تو اتفاق افتاده است، مورد تذكر و يادآورى قرار دهى و كردارها و خدمات حكومت عدل، سنت‌هاى نيك و پسنديده، راه و رسم و روش و سخن پيامبر عاليقدر اسلام، و فرايض قرآن مجيد را هميشه مورد نظر و سرمشق قرار دهى و از آنها پيروى كنى و آنچه را كه مورد عمل قرار داده ايم الگوى خود سازى. " از خداوند متعال مى خواهم كه با رحمت وسيع و بيكران خود، و با آن قدرت و توانايى كه به انجام هر درخواست و هر حاجت و نيازى دارد، من و تو را به انجام آنچه مورد رضايت و خشنودى خود اوست موفق دارد، تا برنامه‌هاى حكومت عدل اسلامى و الهى را كه سعادت مردم در آن نهفته است اجرا كنيم. و در ميان مردم، از ذكر خير وحسن ثناء برخوردار شويم، و بتوانيم يادگار نيك وخدمت شايسته از خود به اجتماع عرضه كنيم. از خداوند مى خواهم كه لطف و كرمش را در حق ما گسترده تر كند و كار من و تو را با سعادت و شهادت پايان دهد. ما همگى از جانب خدا هستيم به سوى او باز خواهيم گشت. درود و سلام و رحمت بى پايان الهى، بر محمد (صلى الله عليه وآله) و ذريهء پاك و اولاد