پشت مؤمنان قرص و محكم شد، و راهها روشن گشت، و سنتها استوار و برپا گشت. احدى فضائل و سجاياى تو را در خود جمع نكرد. نداى پيغمبر را لبيك گفتى، به اجابت او بر ديگران پيشى جستى، به ياريش شتافتى و با جان خويش حفظش كردى، با شمشير ذوالفقار در مراحل ترس و وحشت مسلمانان، بر دشمن حمله بردى، و پشت ستمگران را شكستى بنيانهاى شرك و پستى را در هم فرو ريختى و گمراهان را در خاك و خون غلتانيدى. پس شهادت گواريت باد، اى امير مؤمنان... " نزديكترين مردم به پيغمبر تو بودى. تو نخستين كسى بودى كه به اسلام گرويدى، از يقين لبريز و مالامال و سرشار، با دل محكم و از همه فدكارتر، و نصيبت از خير و نيكى از همه بيشتر بود. خداوند ما را، از اجر مصيبتت محروم نكند و پس از در گذشت تو ما را خوار نگرداند.... " به خدا سوگند كه زندگيت كليد خير بود و قفل شر و مرگت كليد هر شرى است نقف هر خيرى. اگر مردم تو را پذيرفته بودند، از آسمان و زمين نعمتها برايشان مى باريد. اما آنان دنيا را بر آخرت برگزيدند و بر دين ترجيح دادند.... " آرى دنيا را برگزيدند، و در مقابل عدل و عدم انعطاف تو تاب نياوردند، و عاقبت دست جمودها و ركودها از آستين مردم بدر آمد، على را شهيد كرد ".... بدينسان، شخصيت بازر اسلام، فروغ تابناك جهان علم و انديشه، و حماسه جاودانه تاريخ بشرى، در كوفه غروب نمود. ولى انديشه ها و افكار و تعاليم و رهنمودها و ارشادهاى او، از آن لحظه‌هاى شهادت آغاز شد و تا جهان باقى است در مسير زندگى انسانها جريان خواهد داشت.... و درود، به آن شخصيت جاودانى، در آن لحظه اى كه به جهان آمد، و در لحظاتى كه زندگى كرد، و در واپسين دقايقى كه چشم از جهان فرو بست.
درود و درود باد!. اى على، اى امام جاودانه، اى يگانهء دوران ها، با ياد و نام پر شكوه تو، اين كتاب را آغاز كرديم، و با درود بيكران، بر تو از آغاز ميلادت تا لحظه پيوستن به خدايت آن را به پايان برديم. اما در وصف شأن و قمام تو، چه گفتيم و چه توانستيم بگوئيم؟
اگر توانسته باشيم كه تنها قطره اى از درياها و ذره‌اى از جبال را به زبان قلم آورده باشيم، پيش خود سربلند و مفتخر خواهيم بود. اين سربلندى و افتخار را از ما دريغ مدار.
والسلام عليه يوم ولد ويوم مات ويوم يبعث حيا آمين، يارب العالمين
