سيراب نمى گردد. امام منافذ و چشمه‌هاى دانش سرشار خود را بر روى او گشوده آنچنان درس پارسايى و وارستگى و پرهيزكارى به او مى دهد و حدود يكصد صفت از صفات پرهيزكاران را در عباراتى محكم، عميق و نافذ براى سالكان راه حق بر مى شمرد، آنچنان كه گويى كه قرنها بر همين مسند و همين جايگاه به ارشاد خلق و تربيت نفوس و تدريس اخلاق مشغول بوده است، اين گونه نفوذ سخن چيزى كه در تاريخ سابقه ندارد.
براستى اين صحنه‌هاى مختلف نهج البلاغه كه هر كدام در نوع خود بى نظير است از اعجاب انگيزترين ويژگيهاى اين كتاب بزرگ محسوب مى شود.
كوتاه سخن اينكه نهج البلاغه كتابى است براى امروز و فرداهاى ديگر، براى اين نسل و همه نسلهاى آينده، اثرى است:
به درخشندگى آفتاب به لطافت گل به قاطعيت صاعقه به غرش توفان به تحرك امواج و... به بلندى ستارگان دور دست به اوج آسمانها. (1) على (عليه السلام) در بستر بيمارى در گوشه اى از اين زمين وسيع و پهناور، در خانه اى از خانه‌هاى سادهء كوفه، بدنى در بستر بيمارى افتاده است. بدنى كه بيش از شصت و سه سال از عمرش نگذشته است و پنجاه و سه سال تمام آن را در راه ترويج حق و حقيقت رنجها و سختيها كشيده و تلخيها چشيده است. بدنى كه در اوائل جوانى و در چند سال آخر عمر در ميدانهاى جنگ مبارزه‌هاى پرشور داشته، و ميدان رزم را آسايشگاه خود مى دانسته و بيمارى از دليران وشجاعان را كه با حق سر پيكار داشته اند به خاك افكنده و هميشه ضربتهاى سخت زده و در چند مورد هم ضربتهاى سختى خورده است. بدنى كه در عبادتگاه خويش از
