طول بده كه مردم از نماز جماعت برمند و فرار كنند و نه آن قدر شتاب و عجله كن كه به اركان نماز لطمه اى وارد آيد، و آداب و شرايط آن رعايت نشود.
بسيار طبيعى است كه در ميان افرادى كه در نماز به تو اقتداء كرده اند اشخاص پير و بيمار ناتوان باشند، يا كسانى كارهاى فورى و فوتى داشته باشند. از اين رو رعايت اعتدال را بكن. هنگامى كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) مرا به يمن فرستاد از آن حضرت پرسيدم كه در آنجا نماز جماعت را با مردم چگونه برگزار كنم؟
فرمود: " ضعيف ترين آنان را در نظر بگير و مانند او نماز بخوان و با مؤمنان به مهربانى و محبت رفتار كن ".
9. در ميان توده ها اى مالك، زنهار و مبادا ميان خود و مردم اهل درد، پرده و حائل داشته باشى و مدتى طولانى، خود را از آنان مستور و پنهان سازى! پنهان بودن فرمانروا، باعث بى اطلاعى او از اوضاع و موجب نوعى سختگيرى و ايجاد مشقت و ناراحتى براى مردم خواهد شد. در چنين صورتى حاكم از امور جارى بى اطلاع خواهد ماند و گزارشهاى ناروا به گوش او خواهد رسيد. كه پيش آمدهاى بزرگ را كوچك، حوادث كوچك و محقر را بزرگ، بد را خوب، خوب را بد و حق را آميخته به باطل جلوه گر خواهد ساخت. از آنجا كه فرمانروا هم بشرى است كه امور پنهانى و مخفى را نمى تواند تشخيص دهد، و حق نيز نشانه‌هاى آشكارى ندارد كه بتوان آن را از باطل تميز داد، پس تنها راه تميز و تشخيص آن همين است كه در ميان مردم و در جمع آنان باشى. دليلى نيست كه تو از مردم خود را كناره گيرى، ضعف شخصى و خصوصيت اخلاقى تو از دو صورت خارج نيست يا عادت به بذل و بخشش در راه خدا و حقيقت، تو را در پرداخت حق واجب مردم مانع مى شود، يا تو فردى هستى كه به محروم كردن مردم و خوددارى از احسان عادت كرده اى. در اين صورت نيز در پرده و خفا بودن تو معنى نخواهد داشت، زيرا تنها با مردم و در ميان مردم است كه به اخلاق و خصوصيات تو پى پرده مى شود و از برو آورده نشدن حاجتشان به نوميدى و يأس دچار مى شوند، و به زودى از اطراف تو پراكنده مى گردند تازه اغلب نيازمنديهاى مردم، امورى است كه مستلزم هزينه اى براى تو نخواهد بود: گاهى
