اى مالك! آن سنن و قوانينى نيكوست كه از گذشتگان اين ملت به يادگار مانده و پشينيان به آن عمل مى كردند و عامل جلب محبت و دوستى بوده است. اين قوانين و سنن را پايمال مكن و از ميان مبر و از پيش خود روش ها و سليقه‌هايى كه لطمه به اين سنت ها مى زند و اثر عملى ندارد بوجود نياور. چون در اين صورت، پاداش نيك از آن كسى خواهد بود كه آنها را بوجود آورده بوده است و تنها و بال و بدبختى و محروميت آن عايد و نصيب تو خواهد بود. تا جايى كه توان و قدرت دارى، با دانشمندان و علماى پاكدامن و بى غرض معاشرت داشته باش و از حكمت و اندرزهاى حكماى كشور، به حد كافى، استفاده كن و در راه تثبيت پايه‌هاى اساسى كشور و مبانى مملكت، از فضل و دانش آنان بهره گير و از تجربيات و اندوخته‌هاى حكما، در راه حفظ و نگهدارى اصول پيشينيان استفاده كن.
اى مالك! مردم از گروه‌هاى مختلف تشكيل يافته اند، كه هىچكدام از آنان بى نياز از ديگرى نيستند، و امور آنان جز با همكارى و هميارى يكديگر عملى و قابل اصلاح نيست.
گروهى سرباز و ارتشى هستند كه در راه خدا گام بر مى دارند، شمشير مى زنند و اسلحه به كار مى گيرند. گروهى از آنان، دبيران و نويسندگان و كاركنان امور دولتى هستند.
گروهى قضات دادگر و دادستان حقوق ضعفاء هستند. گروهى كارگران و كارمندان هستند. گروهى جزيه دهندگان و ماليات پردازان، از اقليت‌هاى مذهبى و مسلمانان، و گروهى هم تجارت پيشگان و بازرگانان و اهل صنف و حرفه هستند. و گروه‌هايى هم در اجتماع هستند كه نيازمند و فقيرند، و از نظر در آمد در سطح پائين ترى قرار گرفته اند.
خداوند مهربان، در قرآن مجيد، حقوق و حدود همه را تعيين فرموده است و همگان از پرتو قرآن و سنت نبوى حقى دارند كه در عهده و پيمان الهى است و پيش ما محفوظ و محترم است.
اى مالك! سپاهيان و پاسداران، به فرمان الهى، دژهاى محكم ملت، زينت و اعتبار فرمانروايان، مايهء عزت و سربلندى كشور، و وسيله ايمنى و امنيت مملكت هستند. ملت هرگز از آنان بى نياز نيست. و تداوم عمل و بقاى وجودى پاسداران هم بسته به خراج و مالياتى است كه از خراج دهندگان و ماليات پردازان دريافت مى شود و پايه‌هاى
